Als een egel uitbehandeld is bij ons en gezond bevonden, gaan ze als regel de natuur in.

Maar jonge egels, die bv.in de thuiszorg zijn geweest en nauwelijks of niet voor zichzelf hebben gezorgd en egels die erg lang in de opvang hebben gezeten gaan als overgang naar een gesloten tuin, voor ze de volledige vrijheid krijgen.

De bedoeling is dat ze op die wijze zich weer kunnen aanpassen en wennen aan het vrije leven.

Die tuin moet gegarandeerd dicht zijn, want het is de bedoeling dat de egel in de gaten wordt gehouden qua gedrag en eten. Omdat een tuin snel leeggegeten is wordt er kattenvoer in een eethuis met tunnel (tegen hongerige katten) neergezet.

Die plaatsingen vinden hoofdzakelijk in het najaar plaats, in de tijd dat egels geboren worden, onze drukste tijd.

Er komen dan babyegels binnen, soms een nestje, met een gewicht rond 100 gram. Die worden bij vrijwilligers thuis om de 2 á 3 uur gevoed. Zodra ze tandjes hebben en vast voer kunnen eten komen ze in de opvang tot ze een gewicht hebben van boven de 500 gr. waarna ze in een tuin worden geplaatst, mits ze natuurlijk volkomen gezond zijn bevonden.

Ze blijven overwinteren in die tuin. Na de winterslaap, als ze weer op gewicht zijn (ze kunnen tijdens de winterslaap 1/3 van hun gewicht kwijtraken), afhankelijk van temperatuur en voedselaanbod worden ze uitgezet.

Gemiddeld gaan er jaarlijks circa 40 egels naar tuinen.

Die tuinen moeten dus dicht, maar ook volkomen veilig zijn en niet al te ‘aangeharkt’. Dus zo natuurlijk mogelijk.

Gelukkig krijgen we veel aanmeldingen van mensen die hun tuin beschikbaar stellen en veel zorg aan de egel(s) besteden.

Vooral de laatste tijd krijgen we veel aanmeldingen, maar dat lijkt vaak samen te hangen met de slakkenovervloed.

Helaas voor deze mensen, geven we er de voorkeur aan in deze tijd van het jaar om de egels (uiteraard ook de ‘tuinegels’) in de natuur uit te zetten. Het is paartijd en ons doel is uiteraard de egelpopulatie zo goed mogelijk in stand te houden.